Omdat beide coördinatoren door ziekte verhinderd waren, werden cheque en boek in ontvangst genomen door Eline Schong, waarnemend coördinator. Dat gebeurde bij het zomerhuisje van de auteur in de Wimmenummerduinen.
Omdat beide coördinatoren door ziekte verhinderd waren, werden cheque en boek in ontvangst genomen door Eline Schong, waarnemend coördinator. Dat gebeurde bij het zomerhuisje van de auteur in de Wimmenummerduinen. Foto: Frits van Eck

Kees Hoope schenkt Hospice Egmond winst van boekproject

Algemeen

HEILOO / EGMONDEN -Twee jaar deed hij er over. Maar toen lag er dan ook een kloek boek over een belangwekkend naoorlogs fenomeen in een stuk duingebied even ten noorden van Egmond aan Zee. Ter plekke vooral bekend als ‘de duinen van Six’ of officiëler: de Wimmenummerduinen. De auteur is de architect-in-ruste Kees Hoope (73) uit Heiloo.

Hij rondde zijn werkzame leven af met een studie naar deze, voor hem persoonlijk belangrijke plek in de duinen. Zijn belangstelling voor flora, fauna en cultuurhistorie concentreerde hij gedurende twee jaar op een opmerkelijk fenomeen uit de jaren vijftig, toen grote bedrijven uit de Zaanstreek zomerhuisjes gingen bouwen en verhuren aan hun personeel. ‘Vakantie vieren’ was niet langer alleen iets voor de welgestelde bovenlaag van de maatschappij, maar ook bereikbaar voor vele duizenden werknemers en hun gezinnen.

Betrokken personeelsbeleid

Het fenomeen van het bouwen en voor aantrekkelijke prijzen verhuren van zomerhuisjes was onderdeel van de onstuimige groei van de Nederlandse bedrijvigheid en welvaart. Het bedrijfsleven vormde gezamenlijk de grote motor. Waar in het zuiden van het land ondernemingen als Philips en de Staatsmijnen, in het westen de grote havenbedrijven van Rotterdam en Amsterdam, in het noordoosten de textielfabrieken van groot belang waren, groeiden en bloeiden in de Zaanstreek de bedrijven die voortkwamen uit de houthandel, voedingsmiddelen en verpakkingen. Bedrijven als Verkade, Wessanen, Cacao de Zaan, Albert Heijn en Bruynzeel zagen groot belang in het welzijn en de ontwikkeling van het personeel en hun gezinnen. Zo ontstonden er grote personeelsverenigingen, muziek- en sportverenigingen, belangrijke maatschappelijke initiatieven en daarbinnen ook bereikbare vakantievoorzieningen. Vanuit de Zaanstreek viel het oog al snel op de aantrekkelijke Noord-Hollandse kuststrook met zee, strand en duinen.

Wimmenum

Kees Hoope uit Heemskerk kwam via zijn opa uit Wormerveer in de Wimmenummerduinen terecht. Die opa kon na de oorlog op Camping Bakkum (waar veel Amsterdammers hun oog op hadden laten vallen) een huisje kopen, maar hij zocht daarvoor een rustiger plekje in de natuur. Hij zocht en vond een geschikte duintop en kreeg toestemming van de toenmalige jonkheer Six om daar zijn huisje neer te zetten. Afbreken in Bakkum en opbouwen in de Wimmenummerduinen. Vanaf zijn geboorte namen zijn ouders hem mee naar dit paradijsje van de Zaanse opa. Zijn leven lang bleef Hoope trouw aan de stille zomerplek in ‘zijn’ duinen om zich te ontspannen of zich te concentreren op de uitdagingen in zijn beroep als architect.

Het zwarte gat

Toen hij zijn architectenbureau in Heiloo overdroeg aan zijn zoon, dreigde het bekende ‘zwarte gat’. Om dat te voorkomen besloot hij tot het bestuderen van het fenomeen vakantiehuisjes, waar hij zelf zo van genoten had. De studie van Hoope werd omgezet in een goed gedocumenteerd boek met vele opgetekende herinneringen van leeftijdgenoten aan hun eerste vakantie-ervaringen in dit idyllische duingebied aan de Noord-Hollandse kust. Kees Hoope heeft het met evenveel plezier als doorzettingsvermogen geschreven, nadat hij vele huidige en vroegere bewoners van de huisjes had geïnterviewd. Vervolgens nam hij ook zelf de vormgeving van a tot z ter hand.
Begin april 2023 overhandigde hij het eerste exemplaar aan Jonkheer Gijsbert Six van Wimmenum, een nazaat van de zeventiende-eeuwse Jan Six die in 1679 de ‘Heerlijkheid Wimmenum’ kocht, inclusief het bijbehorende duingebied dat eeuwenlang in gebruik was als jachtgebied. Op 6 juli jl overhandigde hij het laatste exemplaar aan Els Rosenmöller, één van de coördinatoren van Hospice Egmond, samen met een bedrag van € 4000, de totale winst na de verkoop van de (beperkte) oplage van 1150 stuks.

Vroeger en nu 

Met deze overhandiging verbond de auteur vroeger en nu. Er staan in de Wimmenummerduinen nog steeds zomerhuisjes, nu allemaal in particulier bezit, en aangepast aan de eisen van deze tijd. Het is een paradijselijke plek gebleven, want verkeer wordt er geweerd. De toegang naar het gebied en naar één van de twee parkeerplekken ligt tussen Hospice Egmond en de voetbalvelden van de VV Egmondia.
Het hospice is in de ogen van Kees Hoope en van vele inwoners van ‘de Egmonden’ en van zijn woonplaats, buurgemeente Heiloo, een gewaardeerde en noodzakelijke maatschappelijke voorziening anno-nu. Als vertegenwoordiger van de generatie die dierbare herinneringen heeft aan de zomervakanties van vroeger en die zich dankbaar realiseert dat in deze tijd het particulier initiatief de overheid te hulp snelt met noodzakelijke voorzieningen voor de laatste levensfase, besloot hij de winst uit zijn boekproject te schenken aan Hospice Egmond.

Schot in de roos

Het boek ‘Naar het huisje in de duinen’ bleek bij de lancering in april een schot in de roos. Vele duizenden werknemers van het Zaanse bedrijfsleven maakten gebruik van de zomerhuisjes. De kinderen van toen hebben dierbare herinneringen aan deze tijd en aan deze plek. Belangstellenden meldden zich uit alle delen van Nederland. Binnen twee maanden was het boek uitverkocht. Kees Hoope die het boek in eigen beheer heeft uitgegeven, waagt zich niet aan een tweede druk. Hij zint alweer op een nieuw project, want stilzitten en niets doen komt in zijn vocabulaire niet voor.

Hospice Egmond gaat er zorg voor dragen dat het laatste van de 1150 boeken beschikbaar blijft voor alle inwoners van de Egmonden en van Heiloo, en gaat daarvoor in gesprek met de bibliotheek.

Bedrijf Belicht

Sport

Regio

Digitale krant