BWG
Vanaf de oertijd heeft de mens verzameld, meestal was dat voedsel om te overleven. Bittere noodzaak dus. Toen verzamelen niet meer zo nodig was, is de mens daarmee toch doorgegaan: postzegels, sigarenbandjes, miniatuurauto’s, Suske-en-Wiskes, knuffels, flippo’s, enzovoort. Het nut van verzamelen is in zijn tegendeel veranderd en zinloos geworden. Waarom zinloos? Wel, je legt die verzameling aan op weg naar wat zij eigenlijk niet moet worden, namelijk AF.
Ik kan het weten, want ik doe er zelf aan mee en verzamel Boekenweekgeschenken (BWG’s). Een uitzondering op de zinloosheid, want dit is nou een verzameling die nooit volledig zal worden, tenminste zolang de CPNB, het reclamebureau van en voor de boekhandel, doorgaat ieder jaar de Boekenweek (met hoofdletter in verband met copyright) te organiseren, inclusief geschenk.
Echte collectioneurs (klinkt bij boeken toch iets deftiger dan verzamelaars) van BWG’s kijken uit naar de Boekenweek en maken vast plaats op de boekenplank waar alle 88 BWG’s vanaf 1932 al staan. Ze geven graag 15 euro uit en zijn met het gratis BWG zo blij als een kind in een snoepwinkel. Vaak betekent ‘gratis’ niet veel soeps, maar BWG’s vormen een uitzondering, net als spullen van de voedselbank.
Toch schijnt er ook gehandeld te worden in deze gratis BWG’s, maar dan zijn ze natuurlijk niet gratis meer. Laatst zag ik op een veilingsite BWG’s te koop voor prijzen van 0,50 tot 10 euro per stuk. Gratis gekregen en toch in de verkoop. Tja, dat geeft mij het nare gevoel alsof iemand het verjaardagscadeau van zijn tante te gelde wil maken.
Een fijne Boekenweek gewenst.
Dick de Scally