Tuinvogelverhaaltjes:
Tjif Tjaf Tjakkaaaa
Wat doe je als je níet kunt zingen en je ook nog eens een onopvallend uiterlijk hebt?
Juist! Dan ga je gewoon lekker de zangkunsten van je gevederde collega's in mootjes hakken met je eigen unieke geluid.
Als ik de tjiftjaf hoor, zie ik hem daarbij ook nog eens in mijn verbeelding al schoppend met zijn iele pootjes over de takken bewegen.
Als een echte Kung Fu fighter; TJIF-TJAF-TJAKKAAA!!!
In werkelijkheid is het natuurlijk gewoon een klein bruingroen vogeltje, maar… zijn zang is er één die elke beginnende vogelaar wel kan herkennen:‘tjif-tjaf-tjif-tjaf'. Supersimpel en uniek, dus eenvoudiger kan het bijna niet. Hij is nu weer volop te horen in bos, duin en tuin. Dus als je goed luistert, kan je hem misschien wel horen.
Het liefst beweegt deze kleine vogel zich in dichte begroeiing en bouwt daar in het voorjaar ook zijn ovenvormige nest met zijingang; ook al zo uniek.
Een ander, onopvallend vogeltje dat uiterlijk héél erg op de tjiftjaf lijkt is de fitis. Die hoor je vaak in de duinen en hij zingt een beetje alsof hij tijdens zijn liedje een lichte appelflauwte krijgt. Dat gaat wat fladderend van hoge naar lagere tonen: ‘wiewiewiewieuu'.
Veel vogelaars vinden het melodieus klinken, maar de tjiftjaf lijkt daar anders over te denken; die houdt niet van dat softe gedoe. Nee, hakken wil ie! En nu je dit gelezen hebt, zal je hem ook gaan horen, of je wilt of niet. Mét of zonder verbeelding.
TIFTJAFTJAKKAAAA!