Column: Stein Ecke vertelt: Referendum in Heiloo?

Stein schrijft als half Heilooër over het dagelijks leven. Zijn eigen dagelijks leven. Hij is nog maar de helft van zijn tijd in ons dorp, daardoor kijkt hij anders dan vroeger naar de dingen die hier gebeuren. Maar hij schrijft ook over datgene, wat hij meemaakt in zijn nieuwe woonomgeving Duitsland, waar hij de rest van de tijd woont.

Referendum in Heiloo 

In de week waarin Nederland naar de stembus ging om te stemmen over een verdrag met een land waarvan de helft van de stemmers niet weet waar het ligt, was er nog meer nieuws: Heiloo was op tv. Het feit dat het journaal aandacht besteedt aan ons dorp is al opmerkelijk genoeg, want in ons dorp gebeurt, buiten het sluiten van een populair jongerencentrum, niet veel schokkends. Wat het referendum betreft, daar moet ik mijn vriend Leo weer even citeren. Hij is groot voorstander van het afnemen van een intelligentietest om te bepalen of iemand mag stemmen of niet. Daar ik zelf half-intelligent ben, zie mijn website, zou ik volgens Leo's regels wel hebben mogen stemmen. Dat heb ik afgelopen woensdag niet gedaan en dat was achterafgezien een beetje dom, het had de uitslag toch enigermate beïnvloed. Wij Nederlanders zijn een volk van Nee-stemmers. Als Van Kooten en De Bie indertijd hun Tegenpartij werkelijk hadden opgericht zaten die twee nu al enkele jaren op de stoel van Rutte in het Haagse torentje. 'Geen gezeik, iedereen rijk.'

Maar nu was Heiloo dus in het nieuws, want er is deining in het dorp. Tweespalt, zoals we die kennen uit een ouderwetse dorpsroman. Of moet ik zeggen een doktersroman, want onze voormalige huisarts gooit zich vol in de strijd, chapeau Cees. Hij is als bewoner van de Heerenweg een van de betrokkenen in het conflict, dat gaat over een muur die het zicht en het geluid van het treinverkeer moet weren. Het is heel belangrijk dat mensen die een huis in de directe nabijheid van het spoor hebben, er prettig wonen. Dat draagt bij aan de geestelijke en lichamelijke gezondheid. Maar ja, een lelijke muur met graffiti willen we natuurlijk ook niet. Dus het is tijd voor de creatieven en kunstenaars in ons dorp. Het is een uitgelezen kans om hier iets unieks van te maken, zo mooi dat ze van heinde en verre zullen komen kijken wat we hier gemaakt hebben. Misschien wel een geluidswal met zonnepanelen die energie opwekt voor de mensen die aan de spoorlijn wonen. Zo kunnen de direct betrokkenen profiteren van iets wat ze wellicht in eerste instantie niet wilden. Een geluidswal die er ook nog eens mooi uitziet als je hem beschildert met aan de ene kant weilanden en de Egmondse duinen en aan de andere kant een blik op Akersloot. Maar dat is onrealistisch zult u zeggen, want de jeugd zal de beschilderingen verpesten met Tags en vieze teksten, aangebracht met spuitbussen in nachtelijke uren. Vooraf in gesprek gaan met de jeugd en ze beloven dat we Buk-Buk weer openen als ze geen graffiti spuiten op de muur van Heiloo heeft natuurlijk geen zin. Laten we een wedstrijd onder architecten uitschrijven om hier wat moois te creëren. Of zullen we eerst een referendum houden?

Foto: FB Groeten uit Heiloo.