Zou ie er nog staan?

“Morgen is het zover. Het Baafje opent de verbouwde deuren! Hoe zal het eruit zien?

Mijn herinneringen gaan terug naar de eerste tijd dat ik nog met mijn moeder meeging (jaren ‘70). Ik mocht in het peuterbad, met de verschillende kleuren die aangaven dat het dieper werd.Daarna naar het middenbad, waar ik mijn eerste diploma haalde in de kou! Ik kreeg een diploma vignet A en later B op mijn zwempak en ik mocht in het diepe!Samen met vrienden lagen we jaren later met muziek op de ligweide. Moeder blij dat ik alleen ging. Zij voelde zich niet thuis tussen de campinggasten, vaak uit Amsterdam. Ze was wel erg blij als we weer thuis waren. Want dat rottige kruispunt. Liefst op de achterste ligweide lagen we, zodat we snel bij de lolly’s en kauwgompjes waren bij het snoeploket. Als het warm was en je stond in de rij, moest je heen en weer springen omdat anders je voeten brandden aan de tegels. Daarna sisten die in het voetenbad!De Rietvink bewaart heel wat puberherinneringen, vooral de eerste liefde(s) in het Baafje. Vooral de kledinghokjes, het schapenhok en douchehokjes vergeet je nooit meer. Die steen, de kleur, de kou (als je op het beton stond)....Ondertussen doorpraten met vrienden als je in het hokje stond of gluren over de rand. En daarna in de heldere spiegel kijken die bij de wasbakken hing. Je zag jezelf nooit in een spiegel buiten toch?
De betonnen trap achter het diepe, ging je er zitten of niet? Het was wel stoer rechtsboven te zitten met een groep. Maar de hoge bomen erachter gaven schaduw. En je zat toch liever in de zon om diepbruin te worden met kokosolie.
En hoe was de spreuk op de duikplank ook alweer? Recht van de duikplank af springen? Het staat op de duikplank en ziet het altijd, maar buiten het seizoen om weet je niet meer wat er staat. Tegenwoordig ga ik met mijn kinderen naar het Baafje. Ik heb ze afgelopen zomer van de hoge zien springen en bovenkomen gelukkig. Ze kunnen niet wachten op mooie dagen in het Baafje! Ik plaats mezelf dan onder een schaduwdoek met leeswerk en zit klaar met wespenspray. Ik vind de sfeer in het zwembad geweldig. Geen wonder dat het Baafje in diverse films op is gedoken als locatie.

Sinds de nieuwe exploitant is er veel veranderd en ten goede. Al denken we met weemoed en een beetje angst aan de heer Bijkerk terug. Die naar het schijnt een geheime doorgang had vanuit zijn huis en elke dag een hap zwemwater nam om het chloor te peilen. Sommigen waren niet bang en klommen ‘s nachts over het hek om naakt te zwemmen. Heb ik nooit gedaan.Wat ik wel heb gedaan is een stuk steen van de muur meegenomen. Want wie weet verdwijnen die betonnen blokken wel binnenkort. In elk geval is de entree volledig omgeturnd. Het zal anders zijn, maar toch ook bij het oude gebleven.Als de klok er morgen nog staat, is er qua tijd in elk geval niets veranderd.”

Ingezonden door Annemieke.