Open middag 'tHuis Lioba op 31 augustus

EGMOND - BINNEN - 'Toen ik op de website van 'tHuis Lioba keek, schrok ik even. 'tHuis Lioba in Egmond-Binnen, zo las ik, is een initiatief van Hospice Alkmaar. En hoewel de dood mij mijn hele leven al fascineert, dacht ik echt nog niet aan sterven. Eerder aan herstellen!'

Kees (62), woonachtig in Alkmaar en geboren in de Noordeindermeerpolder, nabij De Rijp, heeft een venijnige kanker. Complicaties bij de bestraling brachten hem zelfs in de rolstoel. Met alle gevolgen voor zijn zelfstandigheid. "Mijn ex-genote" - Kees moet glimlachen om de fijngevoelige betekenis van het woord - "raadde me aan om er even tussenuit te gaan en me te laten verzorgen. Ze had ergens gelezen dat 'tHuis Lioba daar een mooie mogelijkheid voor bood. En daar zit ik nu, de maand augustus. Tot mijn grote genoegen, mag ik wel zeggen."

"En weet je wat nu – ondanks alles – zo grappig is? Waar ik eerst schrok van Hospice, daar ben ik er nu blij mee. En dat heeft te maken met de vele vrijwilligers die mij hier heel erg gast doen voelen. Zij zijn er niet alleen om mijn sokken aan te trekken, maar ze zijn ook niet bang om over de dood en over doodgaan te praten. En dat is voor mensen, zoals ik, die in een fase zijn dat we er veel en graag over willen praten, ongekend belangrijk. Sterker, ik vraag hen soms ook hoe zij zelf in het leven staan. En dat geeft dan een mooie dialoog. Klasbakken zijn het, stuk voor stuk, de vrijwilligers hier. Ze kunnen goed verzorgen, hebben een luisterend oor en laten mij in mijn waarde. Dat noem ik oprecht liefdevol."

Leven relativeren
Kees heeft een bijzondere arbeidscarrière achter de rug. Hij was slager, keukenmonteur en – tot 2013 – beroepschauffeur in het Westelijk havengebied van Amsterdam. "Toen kreeg ik te horen dat ik kanker had." Het is het enige moment in zijn verhaal, waarop de emotie voelbaar is. Want hij weet, na een bijna-doodervaring in zijn jeugd – "ik zag een helblauwe hemel en het einde van lange witte gang" –, het leven te relativeren. En daarin past dat hij kiest voor de kwaliteit van leven boven de lengte ervan. "Ik heb veel alternatieve genezingsmogelijkheden uitgeprobeerd. Tot bestraling echt niet langer kon wachten. En die combinatie werkt heel goed. Er werd mij gezegd dat mijn kans om te overleven 60/40 is. En tot nu toe kan ik alleen maar vaststellen dat ze om die 40 te halen óók mensen nodig hebben!" Kees grijnst om de logica van zijn hoopvolle opmerking. Hij is hartstikke positief. En laat dat in zijn verhaal duidelijk blijken. "Toch zit er een sticker op me: tenminste houdbaar tot….! Ik weet alleen nog niet tot wanneer."

Omgaan met niksdoen
"Ik heb gevraagd of ik hier iets langer kan blijven. De rust is zo vredig. De mensen hier zijn zo attent en behulpzaam. En ik heb hier inmiddels geleerd om om te gaan met niksdoen. Om te mediteren en mijn gedachten positief te ordenen. Zo kan ik, en dat klinkt misschien wat vreemd, genieten van het vinden van een houding in bed waarin ik géén pijn heb. Tóch ga ik voor mijn herstel!"

Vrijwilligers nodig
'tHuis Lioba aan de Herenweg 85 in Egmond-Binnen, en sfeervol gelegen op het terrein van het Lioba Klooster, is een plaats waar mensen als Kees tijdelijk rust kunnen vinden. Of de verzorging genieten die ze zichzelf niet kunnen geven. Voelt u zich, als vrijwilliger, geroepen om uw medemenselijkheid in te brengen, schroom dan niet. Of, zoals Kees dat uit de grond van zijn hart laat komen, "dan gaat het hier helemáál leuk worden!"

Op 31 augustus opent 'tHuis Lioba van 15.00 tot 17.00 uur de deuren. Verdere informatie: www.thuis-lioba.nl. U kunt ook bellen: 06-12408072.