Michiel Bakker: "Mijn nieuwe leven kan beginnen"

EInd december 2015 stond Michiel Bakker in de Uitkijkpost met zijn openhartige verhaal over het vechten tegen acute leukemie. Hij blikt na ons informeren hoe het met hem gaat, terug op een periode van hoogte- en dieptepunten:

"Op 12 Januari 2015 is er leukemie (A.L.L.) bij mij geconstateerd. Hiervoor ben ik in het VU behandeld. Na 2 jaar vechten was ik op 4 Januari 2017 klaar met mijn behandeling en hoefde ik niet meer naar het ziekenhuis om chemo te krijgen.

Een vervelende bijwerking die ik er aan over heb gehouden is dat er botnecrose is ontstaan in mijn heupkop. Dat betekent dat er door alle chemotherapieën niet genoeg bloed toevoer was in mijn lange botten waardoor mijn heupkop was afgestorven. Dat betekende dat mijn heupkop langzaam weg sleet en dat veroorzaakte heel veel pijn. Dit ging een halfjaar onwijs goed en kon de pijn onderdrukken met pijnstillers. Ik heb, ondanks dat ik herstellende was en pijn aan mijn heupen had, Engels  HAVO 5 weten af te ronden en een certificaat behaald. In het nieuwe school jaar ben ik een nieuwe opleiding begonnen op het NOVA College in Haarlem en daar doe ik nu medewerker evenementenorganisatie.

Vorig jaar zomer zijn mijn heupen drastisch slechter geworden met als gevolg dat ik tijdens mijn zomervakantie in Spanje niet meer goed kon lopen en constant met pijn liep, ondanks pijnstillers. Helaas bleek dat mijn linker heup er zo slecht aan toe was dat ze in het Sint Maartenskliniek in Nijmegen besloten hebben dat ik met mijn 19 jaar een kunstheup moest hebben. Die is op 11 september 2017 geplaatst in Nijmegen. Dit was geen geweldig begin van het nieuwe schooljaar op een nieuwe school. Daardoor ben ik pas eind oktober, begin november weer naar school gegaan omdat het toen pas weer mocht van de dokter.

Bij de eerste controle-foto van mijn kunstheup is de dokter weer geschrokken hoe snel de rechter heup nu slechter is geworden. Waardoor hij meteen een nieuwe operatie had ingepland om mijn 2de kunstheup te plaatsen. Die is 28 november 2017 geplaatst in Nijmegen. Daarna moest ik weer even revalideren van mijn operatie.

Buiten de operaties en mijn ziekte heb ik altijd voetbal training gegeven aan JO12-1 van Alcmaria Victrix in Alkmaar en doe dat nog steeds.

Pas in 2018 kon ik denken aan revalideren en herstellen van de afgelopen 3 jaar. Ik ga nu elke dag naar school met goede cijfers, alles wat ik de afgelopen half jaar heb gemist, heb ik allemaal ingehaald waardoor ik nu bijna op het punt sta om over te gaan! Nu heb ik geen pijn meer sinds een lange tijd en helemaal geen medicijnen dus mijn nieuwe leven kan beginnen."