Moeder Claudia: "Geen kind is zó aanwezig als het kind dat wordt gemist"

"Chantal is altijd in mijn gedachten. En met altijd bedoel ik elk moment van de dag. Onlangs vroeg iemand mij of er wel eens een dag voorbij gaat dat ik niet aan Chantal denk. Verbaasd antwoordde ik dat ik elke 10 minuten wel aan haar denk. Het gemis is zó enorm, de pijn zó intens, het verdriet zó aanwezig maar toch wil ik benadrukken dat we echt wel wat van ons leven maken.

Omdat ik Chantal overal voel, ruik, hoor en soms zelfs denk te zien weet ik dat ze altijd om me heen is en dat geeft een stukje troost. Chantal geeft al 3 jaar lang veel tekenen aan ons. Wij staan ervoor open en zien of horen ze terwijl we er niet naar op zoek zijn. Dat moet ook ongelovelijk fijn voor haar zijn, ze geeft deze signalen dus niet voor niets af. In het eerste jaar nadat we Chantal los hebben moeten laten kwam ze in mijn gedachten alleen als ziek meisje voorbij: een 12-jarig meisje met kanker, zonder haren als gevolg van de chemobehandelingen, een been dat geamputeerd was vanwege de botkanker met vooral de angst en pijn maar ook hoop in haar ogen. Het beeld van haar laatste dagen op de Intensive Care van het AMC verdwijnt nooit meer van ons netvlies. Toch kan ik nu gelukkig ook weer de gezonde Chantal voor ogen halen en droom ik vaak over haar. De Chantal met haar lange blonde haren, haar stralende pretogen, de kuiltjes in haar wangen en dan hoor ik weer haar onbevangen schaterlach. Ze was een meisje met zelfspot, stoer en lief tegelijk. Gek op haar tamme parkietjes die graag bij haar zaten.

Haar geboortedag en sterfdag brengen we als gezin samen door. We ondernemen dingen die Chantal graag had willen  doen en bezoeken haar favoriete restaurant. Dan proosten we op haar en op de 12 mooie jaren die wij met haar mochten beleven. Wij zijn enorm trots op onze zoon en dochter die heel krachtig in het leven staan ondanks het gemis van hun zusje. Zij maken ons blij en geven ons ook weer nieuwe energie. We proberen echt wel te genieten van het leven maar het goudrandje is er vanaf zonder Chantal die van al deze prachtige gebeurtenissen geen getuige meer mag zijn.

Wereldlichtjesdag is een heel waardevol evenement omdat op deze dag wereldwijd wordt stil gestaan bij alle overleden kinderen. Zij verdienen het om onder de aandacht gebracht te worden. Zelf hebben ze geen stem meer maar zolang wij ervoor blijven zorgen dat hun namen klinken zullen ze nooit vergeten worden. Elk kind verdient een toekomst, onze overleden kinderen is dat helaas niet gegeven. Ondanks dat wij als ouders, broers, zussen, opa's en oma's elke dag aan hen denken is het fijn om in een sfeervolle ambiance - omringd door kaarslicht - de warmte van onze kinderen dichtbij te voelen en dit moment samen met lotgenoten en andere belangstellenden te beleven.

Wees daarom hartelijk welkom zondagavond 13 december om 18:45 uur in de Cultuurkoepelkerk op het GGZ-terrein in Heiloo.

Want geen kind is zó aanwezig als het kind dat wordt gemist…"