'Mijn laatste kans om nog langer van mijn gezin te genieten...'

HEILOO - Ik zal mij eerst even voorstellen. Ik ben Olivier uit Heiloo. Ik ben 46 jaar, getrouwd met Martine en vader van twee prachtige zonen, Stan (10 jaar) en Koen (8 jaar).

Op 1 maart 2016 kreeg ik de diagnose oogkanker, waarna diezelfde maand mijn oog (en daarmee de tumor) is verwijderd. Ik draag sindsdien een prothese, waar ik best tevreden over ben. Kort daarna ben ik aan mijn reintegratie op het werk begonnen. Vol vertrouwen in de toekomst. Met een berg aan nieuwe inzichten hoe ik mijn leven opnieuw in zou gaan richten om de ziekte geen kans meer te bieden zich alsnog uit te gaan zaaien. Ik had er echt zin in; beschouwde de kanker als mijn wake-up-call voor hoe ik het anders wilde.

En toen werd het eind juni vorig jaar... en werden er - tegen de eerdere berichten in - toch uitzaaiingen ontdekt. Zo snel al; in mijn lever. Dit was een harde klap. Temeer omdat uitgezaaide oogkanker volgens de reguliere geneeskunde nog niet te genezen is.

Zwaar nieuws
Een zware tijd volgde, voor mij en mijn gezin. Onzekere maanden waarin ons geduld zwaar op de proef werd gesteld. Pas medio september 2016 was ik aan de beurt om in het Leids Universitair Medisch Centrum een experimentele leverperfusie te ondergaan (gericht op levensverlenging). Dit is een zeer zware plaatselijke chemokuur (puur gericht op de lever), waarvoor ik een aantal dagen op de IC ben opgenomen.

Na zes weken opkrabbelen (echt vanaf het fysieke nulpunt weer opklimmen) volgde eind oktober de CT-scan, waaruit moest blijken wat het effect van de perfusie is geweest. De uitslag was goed! In die zin dat er geen nieuwe uitzaaiingen waren bijgekomen en dat de bestaande uitzaaiingen leken te zijn gestabiliseerd. Een mooie tussenstand, waar we wat vertrouwen uit konden halen. De weg stond hiermee vrij voor een tweede leverperfusie, met als doel om voor een nog langere tijd stabilisatie te weeg te brengen. Deze heeft in november plaatsgevonden, met opnieuw zware weken als gevolg, waarin ik behoorlijk diep moest gaan. Maar ik wist waarvoor ik het deed: Ik wil leven! Ik wil zo lang mogelijk van mijn gezin genieten!!

Helaas kregen we begin dit jaar opnieuw zwaar nieuws te verwerken: de uitzaaiingen zijn uitgebreid naar mijn longen. Het ziekenhuis heeft nu echt geen aanbod meer: ik ben officieel uitbehandeld, zoals dat heet.

Duitsland geeft hoop
Inmiddels hebben mijn vrouw en ik echter zoveel kennis (uit boeken en wetenschappelijke studies) opgedaan over de ziekte, dat wij - tegen de statistieken van het ziekenhuis in - vertrouwen durven te hebben in een betere uitkomst dan die mij is voorgehouden. Wij geloven echt in het zelfgenezend vermogen van mijn lichaam; de ziekte is in mijn lichaam ontstaan en ik zal er alles aan doen om de verkeerde cellen weer op te ruimen. Ik geloof in holistische geneeskunde; in mijn situatie moet ik deze complexe ziekte vanuit diverse invalshoeken aanvliegen.

Duitsland geeft ons hoop. Daar zijn ze namelijk veel verder met alternatieve geneeskunde en waar in Nederland strenge regels gelden, mag er in Duitsland veel meer en zijn er dus meer mogelijkheden. Deze behandelingen kosten (dachten wij aanvankelijk) 30.000 euro en worden niet vergoed. Omdat onze actie om geld voor de behandelingen bij elkaar te krijgen nu goed loopt - echt hartverwarmend - besloten wij gisteren om komende zondag naar Duitsland te vertrekken voor een eerste start van mijn behandeling. Ik merk helaas elke dag achteruitgang in mijn fysieke conditie. Geen tijd te verliezen dus. En er is nu voldoende geld om de kosten voor de eerste drie weken te dekken. Ik ben hier zo blij mee!!!

Help door geld te doneren
Ik heb inmiddels een Skype-consult gehad met mijn arts aldaar en mijn behandelplan doorgesproken. Daardoor is mij duidelijk geworden dat de 30.000 euro te krap is ingeschat: gezien de ernst van mijn situatie zal ik naar verwachting zeker acht weken (met tussenpozen) in de Duitse kliniek moeten verblijven. Dat komt neer op zo'n 52.000 euro. Ik hoop dan ook met heel mijn hart dat mijn actie voorlopig nog goed door zal gaan en ben dankbaar voor elke euro die binnenkomt. Ik sta in de startblokken; ik wil LEVEN!!!

Ik vergelijk mijzelf met die Olympische sporter die voor goud gaat: een doel, een weg naar totale remissie!

Doneer (klik hier) als je ons wilt helpen. Elke euro is voor ons een ongelooflijk grote gift en een waardevolle steunbetuiging.

Olivier