Liesbeth over Fjoertoer: "Je begint ergens aan, dus dat maak je af ook"

Vol goede zin vertrokken Liesbeth van Zelst, Maaike Kuyper, Ingrid Gortz, José Jensch en Petra Henselmans vanuit Hotel Zuiderduin in Egmond aan Zee voor de Fjoertoer. De starttijd was 17 uur en de wandelafstand 19 km.

Op dat moment was het weer nog prima te doen. Het waaide stevig, maar het was nog vrijwel droog. De route voerde hen door Egmond aan den Hoef, langs de Herenweg richting Bergen, over de Zeeweg naar Bergen aan Zee en vandaar uit over het strand terug naar Egmond aan Zee. "De route was schitterend verlicht. Steeds meer mensen doen mee, zeker in Egmond aan den Hoef, door hun huizen en tuinen ontzettend mooi en creatief te verlichten. Ook de slotkapel was weer schitterend verlicht. Langs de Herenweg en Zeeweg op weg naar Bergen aan Zee zagen we hele mooie kunstwerken en zelfs podiumkunstenaars aan het werk, midden de lichtobjecten. De mooiste dit jaar vond ik de rupsen, cocons en vlinders langs de Herenweg." aldus Liesbeth van Zelst.

Echter vanaf het moment dat Bergen aan Zee wordt bereikt, slaat het om. De wind is aanzienlijk heftiger en het begint te regenen. Door de harde wind slaat de regen als hagelstenen tegen ze aan. Maar de dames zeggen: "we zijn nu eenmaal zover gekomen, we gaan gewoon door". Op dat moment beseffen ze ook nog niet dat de omstandigheden eigenlijk te slecht zijn om door te lopen.

Liesbeth van Zelst: "Je begint ergens aan, dus dat maak je af ook. En nat waren we toch al… Dus blik op de grond, gedachten op nul en gewoon gaan! We waren allemaal goed gekleed, koud hebben we het niet gehad tijdens de wandeling. Alleen tegen zoveel wind en water is vrijwel niks bestand. Dus halverwege het strand waren we alle vijf vrijwel helemaal doorweekt, het water stond in onze schoenen. Maar doordat we zijn blijven lopen, bleven we warm. Pas na de finish, waar je dus langer stilstaat, werden we pas koud.  Onderweg op het strand zagen we wel jeeps van de kustwacht heen en weer rijden en een keer stopte er een vlak naast waar wij liepen. Of we mee wilden rijden. Maar op dat moment moesten we nog maar 1,5km… we waren al zover gekomen, dat laatste stukje kon er dan ook nog wel bij. Om ongeveer 21.15 uur zijn we alle vijf gefinisht."

Pas na afloop hoorden de dames dat mensen na hen het strand niet meer op mochten en dat zeer veel mensen werden geëvacueerd, uiteindelijk zelfs 'verplicht'. Dat het zó slecht was, hebben zij tijdens de tocht op het strand eigenlijk niet doorgehad.

De dames maken de organisatie en alle vrijwilligers nog wel een compliment: "Het zag er allemaal weer schitterend uit en alles werd in goede banen geleid. Ook zij hebben weer en wind moeten trotseren!"

Tekst/foto's: met dank aan Liesbeth van Zelst-Oud