Jean Thomassen 50 jaar verloofd met zijn Ine Veen

HEILOO - Het is niet alledaags, een halve eeuw verloofd en dat allemaal dankzij deze foto die in De Telegraaf van 16 januari 1973 stond bij een artikel van Henk van der Meyden over: ‘het mysterie Ine Veen, Nederlands mooiste actrice’.

Plaatsgenoot Jean Thomassen (73), een toen onbekende schilder, was zo onder de indruk van deze foto dat hij Ine Veen voortaan als model ging gebruiken op zijn absurde schilderijen. Er ontstond een wonderlijke relatie tussen twee artiesten voor wie alleen hun werk het belangrijkste in dit leven was. Op 23 juli 1973 overhandigde Ine hem ongevraagd een pakje met daarin twee verlovingsringen en zij sprak de historische woorden: “Vanaf nu zijn wij verloofd, maar verbeeld je niets, want we gaan nooit trouwen. Ik heb de ringen maar gekocht, want jij heb toch geen stuiver”.

 Ine Veen (85) begon in 1955 haar loopbaan als balletdanseres in Hannover en schakelde jaren later door ziekte over naar het Duitse toneel waar ze in 1962 werd ontdekt door regisseur Karl Guttmann. Hij liet haar debuteren in haar vaderland naast Ko van Dijk en Mary Dresselhuys. Ze heeft in 34 balletten gedanst, was te zien in 61 toneelstukken en we kennen haar ook van 46 tv-stukken en -series zoals Hamelen, Dagboek van een Herdershond en De Weg.

Tijdens filmopnamen in 1973, met de crew van Bruce Lee in Scheveningen, bezocht ze onverwacht het bijna lege atelier van de Haagse schilder Jean Thomassen die gefascineerd was door haar schoonheid, maar verder niets van haar wilde. Het zou het begin worden van misschien wel een van de gelukkigste relaties uit de artiestenwereld. Inmiddels een halve eeuw verder kunnen ze terugkijken op een heel druk en interessant leven waarin ze elkaar voortdurend hebben beïnvloed en geïnspireerd.

Ine herkende als eerste het unieke talent van Jean en schonk hem de mogelijkheid om te schilderen. Hij stimuleerde haar om ook te gaan schrijven. Van haar kennen we acht boeken, waaronder de bestseller over de moord op Pim Fortuyn. Jean won prijzen met zijn absurde werken in Amerika, Canada, Bulgarije en Duitsland en werd op zijn 70ste geëerd met een overzichtstentoonstelling in museum Slager in Den Bosch, die alle records van bezoekersaantallen en publiciteit deed sneuvelen. Hij is verder de auteur van 21 boeken, waaronder Doek op voor een echte ster, de biografie over Ine Veen, waarvoor Henk van der Meyden het voorwoord schreef. Beiden werden in het verleden benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor hun culturele bijdragen aan onze samenleving.

Geen festiviteiten

Insiders weten dat er geen feestje gevierd zal worden vanwege de 50-jarige verloving en er zal niemand op bezoek komen, want ze leven samen vrij geïsoleerd in hun eigen wereld. De rolluiken zijn meestal omlaag, want Ine is al enige jaren ziek en bedlegerig. Ine wil niemand meer zien of spreken. Jean is haar mantelzorger maar ook hij beseft de eindigheid van het leven door het ontwikkelen van polyneuropathie, maar is heel dankbaar dat ze deze dag nog samen mogen meemaken. 

“Tja, op deze leeftijd zijn onze kennissen en biologische families zo goed als uitgestorven, wij hebben samen geen kinderen en dan wordt het stil. We waren te druk met ons werk bezig en vergaten te leven, wist onze Belgische vriend Hans zo treffend te verwoorden. Ik hoop daarom dat wij nog een paar jaar samen mogen zijn om dat in te halen en ik hoop mijn laatste grote schilderij ook nog te kunnen afmaken”, aldus Jean.